Akomodacyjna ezotropia z nadmierną konwergencją jest stanem, w którym korekcja nadwzroczności redukuje kąt zeza do dali, natomiast w bliży oczy pozostają ustawione w zezie zbieżnym. Wśród metod korekcji zeza tego typu można wyróżnić zastosowanie okularów dwuogniskowych oraz zabieg chirurgiczny na mięśniach okoruchowych. Jednak skuteczność obu tych podejść w uzyskaniu widzenia stereoskopowego pozostaje wątpliwa. Niniejsza praca opisuje przypadek 10-letniej pacjentki z akomodacyjną ezotropią z wysokim ułamkiem AC/A, u której zastosowana optometryczna terapia wzroku wspomagana korekcją dwuogniskową znacząco poprawiła funkcję widzenia oraz zredukowała symptomy wzrokowe. Przypadek ten pokazuje, że w postępowaniu ze stanami zezowymi bardzo istotne jest wyprowadzenie zaburzeń akomodacyjnych i okoruchowych oraz tłumienia międzyocznego, co pozwala na uzyskanie lepszej kontroli okulomotorycznej i widzenia stereoskopowego.