Celem projektu jest rozwój ultraszybkich detektorów promieniowania γ do zastosowania w medycynie i fizyce wysokich energii. Skanery pozytonowej tomografii emisyjnej (Eng. Positron emission tomography, PET) są jednymi z najbardziej efektywnych narzędzi do identyfikacji guzów w ludzkim ciele. Jednakże ich rozdzielczość czasowa jest niska w porównaniu z innymi metodami i ograniczona zarówno przez technikę, jak i metabolizm samej cząsteczki znacznika. PET polega na wstrzyknięciu do ciała pacjenta radiofarmaceutyka, który gromadzi się w guzach i generuje kwanty promieniowania γ. Lokalizacja guza określana jest na podstawie czasu przelotu kwantów promieniowania γ do detektora. Jeśli rozdzielczość czasowa jest zbyt niska, w każdym interwale zbierane są także nieskorelowane cząstki, tworzące fałszywe odczyty.