Instytucja nadzorująca:
Narodowe Centrum Nauki
Kierownik projektu:
Prof. dr hab. Jan Wąsicki
Budżet:
813 710,00 PLN
Data rozpoczęcia:
01.09.2017
Czas trwania:
24 miesiące
Numer umowy:
UMO-2016/23/B/ST8/00640
Skojarzona terapia z wykorzystaniem wielofunkcyjnych nanomateriałów (tzw. nanomedycyna „combo”) uznawana jest za jedną z najlepiej rozwijających się dziedzin, prowadzących do efektywnej, celowanej i bezpiecznej terapii. Jednakże, wytworzenie tego typu materiałów związane jest z wieloma wyzwaniami zarówno technologicznymi jak biologicznymi. W projekcie proponowane są rozwiązania niektórych ważnych problemów dotyczących wielofunkcyjnych nanocząstek: prosta jednoetapowa synteza, ekologiczne podejście oraz wysoka stabilność otrzymanych zawiesin. W projekcie promujemy podejście zielonej chemii, poprzez wykorzystanie ekstraktów roślinnych jako stabilizatorów, co obniży toksyczność i zwiększy biokompatybilność nanocząstek, jak również przyczyni się do obniżenia zanieczyszczeń ścieków. Naszym celem jest przeprowadzenie podstawowych badań związanych z przygotowaniem, badaniami biologicznymi oraz analizą mikrostruktury nanokompozytów zbudowanych z nanocząstek magnetytu oraz srebra (MAg), powstałych w jednoetapowej, przyjaznej środowisku syntezie. Taka nanoplatforma łączyć będzie w sobie właściwości fluorescencyjne, bakterio- i grzybobójcze oraz zdolność do wzmacniania kontrastu w obrazowaniu za pomocą rezonansu magnetycznego (MRI). Rozwój nanokompozytów może znaleźć zastosowanie w efektywnej terapii leko-opornych infekcji bakteryjnych bądź grzybiczych. Ponadto, właściwości fluorescencyjne oraz kontrastujące w MRI pozwoli na monitorowanie procesu dostarczania leków oraz efektywność leczenia.
Projekt skoncentrowany jest głównie na badaniu dwóch aspektów dotyczących MAg: ich zastosowanie w biomedycynie oraz analiza mikrostruktury.
Obrazy fluorescencji MAg zdyspergowanych w wodzie przy długości fali wzbudzenia 405 (po lewej) i 780 (po prawej) nm
Wyniki dotyczące analizy mikrostruktury MAg mogą przyczynić się do ich szerszego zastosowania. W szczególności, zdolność nanocząstek do samoorganizacji może być potencjalnie wykorzystane do tworzenia skafoldów czy hodowli komórkowej w inżynierii tkankowej.